Με ζώα ή με πεζοπορία, γίνονται αναβάσεις στα βουνά, για να γνωρίσει ο επισκέπτης την ενδοχώρα του νησιού και τα Μοναστήρια που υπάρχουν στο νησί.
Το πολύμορφο φυσικό περιβάλλον της 'Υδρας είναι ο παράδεισος του περιπατητή και του φυσιολάτρη, καθώς το ήπιο κλίμα της ευνοεί την πεζοπορία όλο το χρόνο.
Ο περιπατητής διασχίζοντας την ανατολική πλευρά του νησιού μέχρι το φάρο της Ζούρβας συναντά ως επί το πλείστον ένα πέτρινο τοπίο, ενώ στη δυτική πλευρά προς το Μπίστι διασχίζει μία πευκόφυτη διαδρομή. Στο κέντρο του νησιού βρίσκεται το ψηλότερο βουνό της Ύδρας, το "Έρος" (588 μ.). Το "Έρος" από τη νότια πλευρά του "γκρεμίζεται" 600 μ. χαμηλότερα στη θάλασσα, προσφέροντας πανοραμική θέα στον Αργοσαρωνικό Κόλπο και στο Μυρτώο πέλαγος.
Κατά τη διάρκεια κάθε διαδρομής θα ενθουσιαστείτε αφού το οικοσύστημα της Ύδρας έχει αξιόλογη εναλλαγή ειδών στην χλωρίδα και την πανίδα του.
Συγκεκριμένα πλήθος από αγριολούλουδα που φυτρώνουν στο νησί, όπως οι σπάνιες σπέντζες, κυκλάμινα και παπαρούνες. Το σκηνικό συμπληρώνουν πεύκα, κυπαρίσσια, θυμάρι, θάμνοι και αιωνόβιες ελιές. Από την πανίδα τσίχλες, πέρδικες, ορτύκια, τρυγόνια και πολλά είδη πουλιών ζουν μόνιμα ή χρησιμοποιούν την Ύδρα στο δρόμο για τη μετανάστευσή τους. Μικρά θηλαστικά, όπως αγριοκούνελα, λαγοί, γάτες και βέβαια τα μοναδικά αγριοκάτσικα της Ύδρας, διαμορφώνουν το ψηφιδωτό της φύσης, μαζί με έναν ικανοποιητικό αριθμό αμφιβίων και ερπετών.
(Α). Ο παραλιακός δρόμος που πηγαίνει στο Μανδράκι, διακλαδίζεται στο Μανδράκι και με ένα χωμάτινο και ευκολοδιάβατο δρόμο ανηφορίζει προς τη γυναικεία Μονή του Αγ. Νικολάου (του 17ου αιώνα), στην οποία φθάνει ο επισκέπτης μετά από διαδρομή περίπου 1 ώρας.
Σ' αυτή την διαδρομη ο περιπατητής έχει την ευκαιρία να θαυμάσει την μοναδική θέα που συνθέτει ένα τοπίο άγριας αλλά παράλληλα και τόσο φιλόξενης ομορφιάς.
Από το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου πέρνουμε το μονοπάτι που κατευθύνεται προς το Όρος Ομπόρι (506 m), "σταθμός προβάτων" στ' Αρβανίτικα.
Διασχίζοντας το χωμάτινο μονοπάτι συναντάμε πολλά πέτρινα γκρεμισμένα σπίτια, τα οποία κατοικούνταν από Υδραίους βοσκούς μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα.
Ο δρόμος αυτός διασχίζει τους πρόποδες του όρους Ομπόρι και συνεχίζεται μέχρι τη Μονή Ζούρβας. Στην πορεία για το Μοναστήρι της Ζούβρας, συναντάμε πολλά ξωκλήσια κτισμένα το 18ο αιώνα, που πρόσφατα έχουν ανακαινιστεί. Μερικά από αυτά είναι: Αγία Παρασκευή, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Γεώργιος.
Πριν φτάσουμε στη Μονή της Ζούρβας απαντάμε δύο ποτάμια τα οποία είναι πλέον ξηρά και άνυδρα, σκαμμένα σαν ρυτίδες πάνω στο χοϊκό σώμα της μνήμης.
Η Ιερά Μονή Γεννήσεως της Θεοτόκου στη Ζούβρα υπάρχει σε υψόμετρο 180 μ., από τα τέλη του 18ου αιώνα και βρίσκεται απομονωμένη, θα έλεγε κανείς από τον κόσμο, στο ανατολικό άκρο του ιστορικού νησιού της Ύδρας και στο άγονο βραχώδες οροπέδιο της Άνω Ζούρβας.
Μετά τη Μονή της Ζούρβας, περνάμε από το εκκλησάκι του Αγ. Ιωαννίκιου που βρίσκεται κρυμμένο στην άκρη κατακόρυφων βράχων που καταλήγουν στη θάλασσα και στην πορεία μετά από μία δύσκολη διαδρομή, 500 μέτρα πιο κάτω φτάνουμε στον πετρόκτιστο Φάρο της Ζούρβας, που κατασκευάστηκε το 1883.
Το ύψος του πύργου του είναι 10 μ. Ο φάρος καταστράφηκε από τους Γερμανούς στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο το 1946,όπου λειτούργησε σαν επανδρωμένος Φάρος, ενώ από το 1989 έγινε αυτόματος. Ο φάρος της Ζούρβας μαζί με το Φάρο της Δοκού και των Σπετσών ελέγχουν την ναυσιπλοΐα της περιοχής.
Ξαναγυρίζοντας στον Άγιο Νικόλαο πεζοπορούμε στο χωμάτινο μονοπάτι το οποίο οδηγεί στην περιοχή 'Κλισαμπρίνια'. Σ'αυτή την περιοχή βρίσκεται ένα παλιό αλώνι και στέρνα, από τα μέσα του 19ου αιώνα. Συνεχίζοντας, ο δρόμος στενεύει και γίνεται πιο τραχύς, για να μας οδηγήσει τελικά στη Χούντα του Ρήγα.
Το τοπωνύμιο, μεταφράζεται σε 'Μύτη - άκρο του Ρήγα'. Από αυτό το σημείο ο επισκέπτης μπορεί να ξεδιπλώσει τη ματιά του και να ελευθερώσει κάθε αίσθηση στο απέραντο γαλάζιο του Μυρτώου Πελάγους.
(Β). Ξεκινώντας πάλι από την παραλία της Ύδρας, ο πρώτος δρόμος (στην Alphabank) αριστερά, μετά τα flying dolphin, οδηγεί στο γήπεδο της Ύδρας και στη συνέχεια στην πευκόφυτη περιοχή της Μονής της Αγίας Φωτεινής, που βρίσκεται στο άκρο της πόλης.
Ξεκινώντας από το μοναστήρι της Αγίας Φωτεινής, ακολουθούμε το χωμάτινο δρόμο και μετά από λίγο συναντάμε τον "Μύλο", ένα πέτρινο κτίσμα του 18ου αιώνα, το οποίο αποτελούσε μονάδα παραγωγής επεξεργασίας σίτου.
Σ'αυτό το σημείο ο δρόμος γίνεται μονοπάτι, που οδηγεί στο Μοναστήρι της Αγίας Ματρώνας, μετά από διαδρομή 45 περίπου λεπτών από την Υδρα. Από το Μοναστήρι της Αγίας Ματρώνας, συνεχίζουμε σε ένα άλλο μονοπάτι, το οποίο μετά από 15 περίπου λεπτά μας οδηγεί στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος, όπου ισχύει το "Άβατο".
(Γ). Ξεκινώντας από την πόλη της Ύδρας και από την Εκκλησία του Πολιούχου του νησιού, Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, στην Κιάφα, παλαιά πόλη της Υδρας, ακολουθούμε το ανηφορικό ελικοειδές μονοπάτι που οδηγεί σε 60 περίπου λεπτά στη Μονή του Προφήτη Ηλία, μια λιτή και όμορφη ανδρική Μονή, που κατά την Επανάσταση του 1821 λειτούργησε ως φυλακή κράτησης.
Σε αυτή φυλακίστηκε το 1825 για τέσσερις μήνες ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μαζί με άλλους προεστούς, μετά τη σύγκρουση του με τον Υδραίο πρόεδρο του Εκτελεστικού Γ. Κουντουριώτη.
Στη διαδρομή προς τη Μονή του Προφήτη Ηλία, υπάρχουν παγκάκια για να ξαπωστάσετε και να απολαύσετε τη μοναδική θέα που υπάρχει. Κατά τη διαδρομή αυτή συναντάμε ένα πανέμορφο δάσος με πεύκα και στη συνέχεια την περιοχή των "Παλαιών Καλογραιών", με ένα παλιό γυναικείο Μοναστήρι.
Φτάνοντας κοντά στη Μονή του Προφήτη Ηλία θα συναντήσετε μια διασταύρωση που δεξιά οδηγεί στη γυναικεία Μονή της Αγίας Ευπραξίας. Η εκκλησία της Μονής χτίστηκε το 1821 και στον περίβολο μπορείτε να δείτε και να αγοράσετε πολύ όμορφα εργόχειρα.
Ξαναγυρίζοντας στη διασταύρωση αν συνεχίσετε ευθεία, τότε από ένα σημείο και μετά το μονοπάτι γίνεται καλντερίμι με σκαλάκια, που σε οδηγεί στην πύλη της Μονής, όπου σε καλωσορίζει ο Προφήτης Ηλίας με ανοιχτές τις αγκάλες του, κοιτάζοντάς σε από ένα ψηφιδωτό που στολίζει την πύλη. Στο Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία υπάρχει πολύ σημαντική βιβλιοθήκη και στο προαύλιο του Μοναστηριού υπάρχει στέρνα με πόσιμο νερό, αλώνι και στάβλοι.
Σε μικρή απόσταση από τη Μονή βρίσκεται το ψηλότερο βουνό του νησιού, το 'Έρος' (598m). Η διαδρομή από το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία μέχρι τη κορυφή είναι δυσκολη και χρειάζονται περίπου 15 λεπτά. Από αυτό το σημείο προσφέρεται πανοραμική θέα του νησιού, του Αργοσαρωνικού Κόλπου και του Μυρτώου Πελάγους. Πρόκειται για έναν υψιπετή εναγκαλισμό στο άπειρο θάμβος της δημιουργίας, στην απεραντοσύνη του ωραίου.
(Δ). Η Ύδρα έχει αρκετές παραλίες με άμμο και βότσαλα ή βράχια και η πρόσβαση σε αυτές είναι δυνατή με τα πόδια, με γαίδουράκια ή με θαλάσσια μέσα.
Στο μυχό του λιμενοβραχίονα, στα βράχια έξω από το λιμάνι, βρίσκονται η Σπηλιά και η Υδρονέτα, βραχώδεις παραλίες με έντονη κίνηση, που προσφέρονται για μακροβούτια απο τα βράχια στα πολύ βαθιά και πεντακαθαρά νερά. Ορισμένα βράχια έχουν λειανθεί και επιστρωθεί με τσιμέντο, ώστε να δημιουργείται χώρος για ηλιοθεραπεία.
Μετά την Υδρονέτα είναι το Αυλάκι, που βρίσκεται ανάμεσα στην παλιά γέφυρα της Αγίας Άννας και στο Αρχοντικό του Μπουντούρη. Είναι μια πανέμορφη μικρή παραλία γεμάτη βότσαλα, η οποία το βράδυ φωταγωγείται προσφέροντας θαυμάσιο θέαμα. Κατεβαίνεις από σκαλάκια αμέσως μετά την Υδρονέτα, έχει πρασινογάλαζα νερά και ένα μώλο στον οποίο μπορεί να κάνει κάποιος ηλιοθεραπεία.
Συνεχίζοντας τον παραλιακό δρόμο, 5 λεπτά μετά το Αυλάκι, φτάνουμε στο Καμίνι, ένα μικρό φυσικό και γραφικό ψαρολίμανο γεμάτο από ψαρόβαρκες. Ακριβώς δίπλα υπάρχει το Μικρό Καμίνι, μια όμορφη, οργανωμένη και μικρή βοτσαλωτή παραλία με beach bar, στο "παλιό Λιοτρίβι", που προσφέρεται για μικρά παιδιά και παιχνίδι.
(Ε). Από τη μικρή συνοικία Λεκούρεσι, που βρίσκεται έξω από το λιμανάκι του Καμινίου, στο ύψος που διακρίνονται τα πρώτα πεύκα, ξεκινά μονοπάτι που κατευθύνεται νοτιοδυτικά, περνά από τη Ρεματιά του Κίτρου και καταλήγει στη διασταύρωση τριών μονοπατιών.
Το πρώτο μονοπάτι κατευθύνεται προς τα ανατολικά, ανεβαίνει το όρος Έρος και οδηγεί στις Ιερές Μονές της Αγίας Ευπραξίας και του Προφήτη Ηλία. Το δεύτερο μονοπάτι πηγαίνει προς τα νότια και κατεβαίνει στην περιοχή Κλιμάκι στο ύψος της Εκκλησίας του Αγίου Κωνσταντίνου & Αγίας Ελένης και του πηγαδιού του Καρρά. Το τρίτο μονοπάτι πηγαίνει δυτικά προς το εκκλησάκι του Αγίου Μάμα, στο οποίο φτάνουμε σε μια περίπου ώρα, ακολουθώντας μία από τις δυσκολότερες και ομορφότερες διαδρομές.
Λίγο πριν φτάσουμε στον Άγιο Μάμα διακρίνουμε το όρος Γκούρι, ερείπια παλαιών αγροικιών και ακολουθώντας μια ξερολιθιά καταλήγουμε στο Εκκλησάκι του Αγίου Μάμα, ένα μικρό λευκό Εκκλησάκι με καθαυτή νησιώτικη μορφή, που βρίσκεται στο πλάτωμα του όρους Έρος. Η θέα που αντικρύζει κάποιος είναι κυριολεκτικά μαγεύτική!
Την ημέρα της λειτουργίας του Αγίου Μάμα, στις 2 Σεπτεμβρίου, στο τέλος της λειτουργίας ο ιερέας εκτός από τους πιστούς ευλογεί και ένα - ένα όλα τα υποζύγια. Στην Ύδρα όλα τα ταπεινά ανθρώπινα έργα μετουσιώνονται σε μικρά καθημερινά θαύματα.
Συνεχίζοντας τη διαδρομή από τον Αγιο Μάμα, μετά από 30 περίπου λεπτά, φτάνουμε στο Κλιμάκι, μία παραθαλάσσια περιοχή με αρκετές εξοχικές κατοικίες, ξωκλήσια (Άγιοι Ταξιάρχες) και όμορφες παραλίες, που βρίσκεται στη νότια πλευρά της Ύδρας. Ο βραχώδης όρμος Κριεμάδι της περιοχής Κλιμάκι, αποτελεί τόπο συγκέντρωσης της Μεσογειακής φώκιας.
(ΣΤ). Επιστρέφοντας πάλι στα Καμίνια, ο χωμάτινος παραλιακός δρόμος μας οδηγεί μετά από 10 λεπτά στον πανέμορφο παραθαλάσσιο παραδοσιακό οικισμό του Βλυχού, με μαγευτική θέα και υπέροχα ηλιοβασιλέματα, που προσφέρεται για οικογενειακό τουρισμό.
Κατάλευκα εξοχικά σπίτια με μεγάλες ολάνθιστες αυλές απλώνονται μέχρι τους πρόποδες του λόφου πάνω από την παραλία. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα γραφικά παραθαλάσσια εκκλησάκια, του Αγίου Χαραλάμπους στο πλάτωμα της κορυφής ενός βράχου που αναδύεται από τη θάλασσα, των Αγίων Κάρπου και Παπύλου (1815) και της Αγίας Παρασκευής που δεσπόζει πάνω στον ψηλό θαλασσοδαρμένο βράχο δίπλα στην παραλία, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα καταπληκτικής ομορφιάς.
Η οργανωμένη γραφική παραλία του Βλυχού με γκρίζα και κοκκινωπά μικρά βότσαλα και πεντακάθαρα νερά, κατάλληλη και για μικρά παιδιά, είναι μια από τις ωραιότερες και δημοφιλεστερες παραλίες του νησιού.
Επίσης στον Βλυχό μπορούμε να φτάσουμε με βάρκα ή καϊκι ή θαλάσσιο ταξί, ξεκινώντας από το λιμάνι της Ύδρας προς τα δυτικά και προσπερνώντας το Περίπτερο, τη Σπηλιά, το Αυλάκι και τα Καμίνια.
Μετά το λιμανάκι του Βλυχού, βρίσκεται ο παραθαλάσσιος οικισμός Πλάκες Βλυχού, μια πολύ όμορφη και πλήρως οργανωμένη παραλία με πεντακάθαρα γαλανά νερά.
Φεύγοντας από το Βλυχό, μετά από 20 λεπτά πεζοπορίας και αφού συναντήσουμε μία γέφυρα του 17ου αιώνα μοναδικής ομορφιάς, φτάνουμε στην παραθαλάσσια περιοχή του Παλαμιδά, μία όμορφη παραλία με άμμο και ψιλό βοτσαλάκι. Εκεί βρίσκεται το Αρχοντικό του Βούλγαρη και το σπίτι στο οποίο κατοικούσε σύμφωνα με την ιστορία ο Καπουδάν Πασάς. Κοντά στην παραλία του Παλαμίδα υπάρχει καρνάγιο για την επισκευή και συντήρηση μικρών και μεγάλων σκαφών και λίγο πιο πέρα, μετά τον κοφτό βράχο "Ζαστάνι", η ερημική παραλία του Αγίου Κυπριανού, με πρασινογάλαζα νερά και το εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανού.
(Ζ). Από την παραλία του Παλαμιδά ξεκινάει χωματόδρομος. Κάνοντας μία στάση στο ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας, ο επισκέπτης θα ενθουσιαστεί και θα αναζωογονηθεί από την υπέροχη θέα. Ο χωματόδρομος διασχίζει ένα πευκοδάσος και καταλήγει στο μικρό οροπέδιο της Επισκοπής σε υψόμετρο 200 μ.
Φτάνοντας στον οικισμό της Επισκοπής θα αντικρίσουμε όμορφα παραδοσιακά σπίτια, ελαιώνες και χωράφια. Αυτή η περιοχή είναι ο διασημότερος κυνηγότοπος του νησιού.
Η Επισκοπή πρωτοκατοικήθηκε από την τρίτη χιλιετία μέχρι και την βυζαντινή περίοδο. Στην περιοχή της Επισκοπής βρίσκονται τα κατάλοιπα του προϊστορικού οικισμού, όπως φαίνεται από επιφανειακά ευρήματα. Σε όλο το οροπέδιο υπάρχουν λείψανα περιβόλων, τοίχων και θεμελιώσεις οικιών και κτισμάτων.
Λίγο πριν φτάσουμε στην Επισκοπή υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί στο Ζόγερι, που βρίσκεται στην δυτική πλευρά του νησιού. Οι αισθήσεις όμως ανοίγονται προς όλα τα σημεία του ορίζοντα, ελευθερωμένες στην πηγαία ενατένιση του όλου.
Από την Επισκοπή ξεκινά άλλο μονοπάτι που κατευθύνεται νοτιοδυτικά έχοντας θαυμάσια θέα προς τις ακτές του νησιού. Μετά από μια πολύ όμορφη διαδρομή φτάνουμε στο γραφικό όρμο του Μπίστι, που διαθέτει οργανωμένη παραλία και στον οποίο υπάρχει το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στο σημείο που φτάνουν τα θαλάσσια ταξί.
Από την Επισκοπή συνεχίζοντας προς την περιοχή Νήσιζα, ο δρόμος γίνεται πιο πετρώδης. Αξίζει όμως λίγο παραπάνω κόπο, διότι ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει μία από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού.
Η «Νησίζα» είναι ένα πευκόφυτο κομμάτι γης που εισχωρεί στην πράσινο-μπλε θάλασσα και διαθέτει δύο πανέμορφες παραλίες με βότσαλο μέσα σε ένα όρμο που περιβάλλεται από πεύκα, εκεί που ήταν κάποτε το επίνειο του αρχαίου οικισμού της Επισκοπής. Στο τέλος κάθε μικρής ή μεγάλης διαδρομής και μία νέα θέαση του κόσμου: Εγγύτερα στο θαύμα.
Ξαναγυρίζοντας στην Επισκοπή και ανεβαίνοντας το βουνό "Μπαρμπαρί" αντικρίζουμε τα πρώτα εξοχικά σπίτια της περιοχής. Φτάνοντας στον οικισμό, μας υποδέχεται μία υπέροχη θέα, που ικανοποιεί κάθε αισθητική αναζήτηση. Κατηφορίζοντας προς την θάλασσα, η πανέμορφη αμμουδιά του Άγιου Νικολάου μας προσκαλεί για κολύμπι.
(Η). Ξαναγυρίζοντας στον Παλαμίδα και συνεχίζοντας παραλιακά, βρίσκόμαστε στον Μώλο, έναν κλειστό και αρκετά ήσυχο, βραχώδη όρμο, με μεγάλη και όμορφη βοτσαλωτή παραλία. Στο κέντρο της παραλίας, βρίσκεται το παλιό σπίτι του Χαραμή και κατά μήκος της παραλίας, που απέχει από την Πόλη της Ύδρας περίπου 70 λεπτά με τα πόδια, βρίσκονται τα γραφικά σπιτάκια της περιοχής. Στην εποχή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, λειτουργούσε σαν ναύσταθμος των πλοίων της Επαναστατημένης Ύδρας.
Στη συνέχεια, λίγο πιο πέρα από το Μώλο, βρίσκεται μια πευκόφυτη περιοχή, το Καουμίθι, που έχει μία μη οργανωμένη παραλία με χοντρή άμμο και στη συνέχεια η παραλία "Μπαλή" ή "Πηγαδάκια" με μικρά βοτσαλάκια και ζεστά νερά που σχηματίζει ένα μικρό λιμανάκι. Λίγα μέτρα από τη θάλασσα υπάρχει αρχαία Πρωτοελλαδική εγκατάσταση.
Για πιο ξεκούραστα, οι επισκέπτες πρέπει να μετακινούνται σε όλες τις παρακάτω παραλίες με
θαλάσσια ταξί, καϊκια ή μικρά τουριστικά σκάφη.
(Θ). Tο Μπίστι είναι ο νοτιότερος όρμος του νησιού και περιβάλλεται από ψηλά βράχια. Είναι οργανωμένη παραλία και προσφέρεται για θαλάσσια παιχνίδια, μακροβούτια από τα βράχια και ψαροντούφεκο, δίπλα σε κατάφυτο πευκοδάσος, στο οποίο υπάρχει άλλη μία αρχαία Πρωτοελλαδική εγκατάσταση.
Επόμενη παραλία, κοντα στο ακρωτήριο Μπίστι, στη δυτική ακτή του νησιού, είναι η πανέμορφη παραλία του Αγίου Γεωργίου, ήσυχη και χωρίς οργάνωση, που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πευκόφυτους λόφους. Στους βράχους πάνω από την παραλία δεσπόζει το εκκλησάκι του Αγίου.
Περνώντας από την νοτιοδυτική άκρη του νησιού συναντάμε τις περιοχές "Παούκι", "Φίχθι" και φτάνουμε στον όρμο του Αγίου Νικολάου.Οργανωμένη παραλία με ψιλά βότσαλα και διάφανα κρυστάλλινα νερά, στο μυχό του κόλπου, με πλαγιές κατάφυτες από πεύκα και κατάλληλη για υποβρύχιο ψάρεμα. Σε κάποιο σημείο υπάρχει λίγη άμμος για να παίξουν μικρά παιδιά. Ψηλά βρίσκεται το κάτασπρο εκκλησάκι του "Αγίου Νικολάου" και πιο δίπλα βρίσκεται Μυκηναϊκή-Πρωτοελλαδική εγκατάσταση, ένα αρχαίο έργο ύδρευσης, το πιο παλιό ίσως στην Ελλάδα.
Συνεχίζοντας και προσπερνώντας το ακρωτήριο του "Αγίου Κωνσταντίνου", ακριβώς κάτω από το Βουνό Γερακίνα, προχωράμε προς την νότια πλευρά της Ύδρας. Εδώ ξεπροβάλλουν μπροστά μας απότομες ακτές από τα βουνά της περιοχής "Ζόγιερι", μέχρι να φθάσουμε στο ακρωτήριο του "Αγίου Ιωάννη".
Μετά η μορφολογία της περιοχής αλλάζει, το θαλασσινό τοπίο ηρεμεί και εμπρός μας ξεπροβάλλει η πανέμορφη περιοχή της «Νησίζας». Η «Νησίζα» είναι ένα πευκόφυτο κομμάτι γης που εισχωρεί στην πράσινο-μπλε θάλασσα και διαθέτει δύο πανέμορφες παραλίες με βότσαλο, χωρίς οργάνωση, σε έναν όρμο που περιβάλλεται από πεύκα, εκεί που ήταν κάποτε το επίνειο του αρχαίου οικισμού της Επισκοπής.
Μετά τη Νίσιζα βρίσκεται το Κλιμάκι, κάτω από τα βουνά "Ερως" και "Πύργος", μία μεγάλη παραλία χωρίς οργάνωση με βότσαλα και κρυστάλλινα νερά, με αρκετές εξοχικές κατοικίες και ξωκλήσια (Άγιοι Ταξιάρχες).
Μετά τη Σπηλιά της Φώκιας, το ακρωτήρι "Χούντα του Ρήγα", τον όμορφο "όρμο του Ρήγα" και το ακρωτήριο "Τσιγκάρι" βρισκόμαστε στην πιο όμορφη παραλία της νότιας ακτής του νησιού, τη Λιμνιώνιζα, μία παραλία με βότσαλα, χωρίς οργάνωση, που προσφέρεται για υποβρύχιο ψάρεμα. Δίπλα της η λιγότερο γνωστή παραλία "Καραλή". Στο νησάκι που βρίσκεται στην παραλία της Λιμνιώνιζας έχουν βρεθεί ίχνη από την Πρωτοελλαδική εποχή.
Ολοκληρώνοντας τον περίπλου του νησιού, περνάμε από τις απόκρημνες νοτιοανατολικές ακτές, που γίνονται πιο άγριες και πιο απότομες με αρχή τη "Χούντα Ζέζα". Περνάμε από την περιοχή "Πιόθι", την περιοχή "Πεντεβόλια" τον όρμο Αυλάκι, τον όρμο "Ζωγκού" και στο τέλος φθάνουμε στο ακρωτήρι της Ζούβρας.
Αριστερά από το ακρωτήριο της Ζούβρας κατευθυνόμαστε βόρεια και συναντάμε τον όρμο της «Ζωοδόχου Πηγής» και την περιοχή του «Νερού» που εδώ και πολλές χιλιετίες σταλάζει μέσα σε ένα βράχο νερό δίνοντας την ονομασία στην περιοχή. Στο ύψωμα βρίσκεται το κάτασπρο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής και στον απότομο βράχο του «Νερού» τα ερείπια μια αρχαίας εγκατάστασης.
Περνώντας τον Κάβο «Χούντα Ντόσα» και τον Κάβο «Μπρετίστα» φθάνουμε στον όρμο της «Λέδεζας», το επίνειο της «Ζούρβας» που από εκεί ξεκινά η ανάβαση προς την Ιερά Μονή του «Γενέσιου της Θεοτόκου».
Συνεχίζοντας φθάνουμε στην περιοχή «Καστέβα», που σχηματίζει δύο θαλάσσιους κόλπους, ένα, τον μεγαλύτερο, στη δυτική πλευρά και ένα άλλο μικρότερο στην ανατολική. Ακολουθεί η περιοχή της "Μαρούλεζας" ονομαστή για τις φασκομηλιές της και στη συνέχεια το "Κρίταμι", ένα φυσικό λιμανάκι στο οποίο βγαίνει το αρωματικό φυτό κρίταμι.
Στη συνέχεια φθάνουμε στον τελευταίο όρμο, πριν από το λιμάνι της Ύδρας, στο Μανδράκι το παλιό πολεμικό λιμάνι του νησιού, που η εισοδός του φυλαγόταν παλιά από δύο μικρά κάστρα που ήταν γεμάτα με κανόνια, το Κάστρο και το Καστράκι.
Στο Μανδράκι υπάρχει πολύ όμορφη αμμουδιά, η μοναδική στην Ύδρα χωρίς βότσαλα, που βρίσκεται 20 περίπου λεπτά από το λιμάνι της Ύδρας και μπορείτε να φθάσετε σε αυτό είτε περπατώντας, είτε με θαλάσσια μέσα από το λιμάνι.
Τέλος, μεταξύ της περιοχής Μαντράκι και του λιμανιού της Ύδρας υπάρχει η περιοχή «Καμαρίτσα», η τοποθεσία «Ποδαράκι του Χριστού», και η περιοχή «Γούρνα», λίγο πριν φθάσουμε στο Φάρο που βρίσκεται στο λιμάνι της Ύδρας.
